Ga naar de inhoud
Area54 » Calvine Ufo 1990

Originele foto van ufo in Calvine duikt na 32 jaar op

Een afdruk van een originele foto van de befaamde “Calvine-ufo”, die in 1990 boven de Schotse hooglanden werd vastgelegd en sindsdien in de geheime archieven van het Britse Ministerie van Defensie verdween, is onthuld door een gepensioneerde officier van de Royal Air Force. De Calvine-foto’s behoren tot de scherpste en spectaculairste “echte” beelden van onbekende vliegende objecten ooit genomen.


Ruitvormige ufo en straaljager boven Calvine, Schotland, 4 augustus 1990

Op de avond van 4 augustus 1990 reden twee jonge chef-koks om 21uur van Pitlochry, een prachtig stadje in de hooglanden van Perthshire, Schotland, over de A9 autosnelweg richting Calvine voor een wandeling in de heuvels na een lange werkdag in de hete keuken van een hotel. Onderweg zagen zij een enorm massief ruitvormig object met een lengte van ongeveer 30 meter, dat stil in de lucht boven hen zweefde. Doodsbang verstopten ze zich in de bosjes, zonder het vaartuig uit het oog te verliezen.

Minuten later hoorden ze de knal van een straalvliegtuig dat naar het noorden vloog. Het straalvliegtuig keerde om en cirkelde rond het diamantvormige “ding” voordat het zijn oorspronkelijke koers vervolgde, alsof de piloot het object ook had gezien en was teruggekomen om het van dichtbij te bekijken. De twee jonge chefs kwamen uit hun schuilplaats en namen snel zes foto’s van het gebeuren. Plots schoot het object verticaal omhoog en verdween het hoog in de lucht.

Originele foto van de ruitvormige Calvine ufo met straaljager, Schotland 4 augustus 1990 – Bron: Craig Lindsay / Daily Mail

Overtuigd dat zij een ufo hadden gezien, stuurden zij hun foto’s naar de Daily Record, een van de grootste kranten van Schotland. Maar het dagblad besloot om het verhaal niet te brengen en de beelden aan het Ministerie van Defensie te overhandigen. Zo verdwenen de foto’s en kort nadien de negatieven, samen met de namen van de twee jonge koks, in de geheime archieven.


Luchtmachtofficier Craig Lindsay onthult foto na 32 jaar

Oorspronkelijk zouden de originele foto’s en de namen van de getuigen van de Calvine-ufo 30 jaar na de feiten daar het Britse Nationale Archief worden vrijgegeven. In 2020 stak het Ministerie van Defensie hier echter en stokje voor. Er werd aangekondigd dat deze informatie nog geheim zou blijven tot in 2076 omwille van “privacy-overwegingen”.

RAF-veteraan Craig Lindsay met zijn originele afdruk van de Calvine ufo-foto uit 1990 – Bron: David Clarke / Daily Mail

Dat was echter buiten de verbetenheid en volhardendheid van een onderzoeksjournalist en ufo-onderzoeker gerekend. De originele foto van de Calvine-ufo die vandaag is opgedoken, werd opgespoord door David Clarke. Hij deed 13 jaar lang onderzoek naar de zaak en kwam in contact kwam met een militaire getuige van dit beroemde Schotste ufo-incident:

“Waar ik ook zocht naar antwoorden, ik vond insiders die mijn onderzoeken blokkeerden – totdat ik het geluk had om gepensioneerde RAF-officier Craig Lindsay te vinden, de eerste ambtenaar die met één van de jonge chefs sprak na die avond.

Hij was bereid met mij te praten en, het meest opwindende van alles, ik ontdekte dat hij die dag het protocol had geschonden en een kopie van de foto had verstopt voordat hij – op bevel van Whitehall – het hele dossier, negatieven inbegrepen, naar het Ministerie van Defensie in Londen stuurde.

Hij bewaarde de geheime kopie van de foto 32 jaar lang in zijn bureau – verborgen in zijn exemplaar van het boek The Great Aircraft Of The World. Toen ik hem uiteindelijk op het spoor kwam, nu 83 jaar oud en nog steeds woonachtig in Schotland, klonk hij bijna opgelucht: ‘Ik heb meer dan 30 jaar gewacht tot iemand hierover contact met mij zou opnemen’, zei hij.

Vanaf het moment dat Craig mij de foto liet zien, wist ik dat ik naar iets uitzonderlijks keek. Ja, het is een zwart-wit foto, afgedrukt op kleurenpapier, en de bomen en het hek lijken een beetje wazig, alsof de fotograaf de foto in paniek heeft genomen – wat strookt met hun verhaal. Maar de camera is gericht op het vreemde diamantvormige object in het midden van het beeld.

In tegenstelling tot veel andere ufo-opnamen, is dit duidelijk een gestructureerd vaartuig van onbekende oorsprong. Het ziet er uit als iets van een andere wereld en anders dan een conventioneel vliegtuig. En het is veruit de beste ufo-foto die ik ooit heb gezien.”

Luchtmachtveteraan Craig Lindsay is ervan overtuigd dat het verhaal van de jonge chefs en de foto die hij 32 jaar lang bewaarde authentiek zijn. In 1990 was hij als persofficier voor Schotland bij de eersten om met één van de geschrokken getuigen te praten. Het feit dat het onbekende vliegende toestel geen geluid maakte, verzekerde hem dat de mannen echt iets onverklaarbaars hadden waargenomen.

Toen hij een paar maanden na de waarneming de kantoren van het Ministerie van Defensie bezocht, zag hij tot zijn verbazing dat de foto van de Calvine-ufo was uitvergroot en als poster tegen de muur van het Britse ufo-onderzoeksbureau ging. Men bevestigde hem dat het incident werd onderzocht en wenkte hem om er niet verder naar te vragen en de zaak “aan Londen over te laten”.

Fotokopie van een getekende schets van de Calvine ufo-waarneming uit de vrijgegeven ufo-archieven van het Verenigd Koninkrijk

Onderzoeker David Clarke vond ook informatie die naar het Calvine ufo-mysterie verwijst in de ufo-documenten die de Britste overheid in 2008 vrijgaf. Het eerste document is een fotokopie van een tekening van de diamantvormige ufo met een straalvliegtuig dat door de militairen gebruikt werd voor analyse.

Daarnaast vond hij ook een briefing voor de Minister van Defensie die het officiële standpunt over de zaak samenvat, mochten er vragen worden gesteld. De memo van 14 september 1990 luidt als volgt:

– Ik heb de foto’s bekeken, nog geen definitieve conclusies getrokken over het grote ruitvormige object.

– Overtuigd dat straalvliegtuig een Harrier is.

Heb geen gegevens van Harriers opererend op de locatie op de genoemde datum/tijd.

Geen andere rapporten ontvangen door het Ministerie van Defensie van ongewone luchtactiviteit of waarnemingen op locatie/datum/tijd.

“Defensieve lijnen om te nemen” rond de Calvine ufo-foto’s uit de memo van het Britse Ministerie van Defensie, 14/09/1990

Toen de Calvine-zaak terug onder de aandacht kwam in juli 1996, stelde parlementslid Martin Redmond aan de Minister van Defensie de vraag wat de bevindingen waren over de beelden. Nicholas Soames antwoordde schriftelijk: “Een aantal negatieven in verband met de waarneming werden onderzocht door personeel dat verantwoordelijk is voor luchtverdedigingskwesties. Aangezien men van oordeel was dat ze geen waarde hadden voor defensie, werden de negatieven niet bewaard en wij hebben geen gegevens over foto’s die ervan zijn gemaakt.”


Optische illusie, kerstdecoratie of geheim Amerikaans spionagevliegtuig?

Laten we de foto die Craig Lindsay van de Calvine ufo onthulde naderbij bekijken. David Clarke liet de afdruk door een deskundige analyseren. De conclusie van Andrew Robinson, verbonden aan de universiteit van Sheffield Hallam, is dat er niet met de foto is geknoeid en dat wat de getuige heeft gezien, waarheidsgetrouw vereeuwigd werd in het beeld. Maar wat werd er dan juist gefotografeerd?

Opmerkelijk is dat de achtergrond van de foto wazig is en dat het landschap niet zichtbaar is. Dit kan het gevolg zijn van overbelichting of van dichte avondmist. De mist kan voor een optische illusie hebben gezorgd, waardoor enkel een ongewoon ruitvormig stuk van een berg op de achtergrond zichtbaar was. Het samengestelde beeld dat de Lindsay-foto over het naakte landschap “op exact dezelfde locatie plaatst” hieronder, is zeer overtuigend. De ufo komt perfect overeen met de heuveltop op de achtergrond. Tegenstijdig met deze theorie is echter het feit dat de ooggetuige “het ding” snel zag omhoogschieten, wat voor een berg onmogelijk is. Ook hoe een mistbank de strakke V-lijn aan de onderkant van de ufo kan aftekenen, lijkt heel uitzonderlijk. Het grootste minpunt is dat er in de originele foto wel degelijk heuvelpieken te zien zijn aan de onderkant, ter hoogte van de prikkelpraad. De berg die in de foto van het naakte landschap centraal staat, staat klaarblijkelijk achter de rechterpaal op de originele foto. In het camerastandpunt en perspectief van beide beelden is er een duidelijk verschil.


Een originelere, uitgebreidere en overtuigendere analyse komt van de Belgische ufo-onderzoeker Wim van Utrecht. Hij verwijst naar een andere ophefmakende foto, in Puerto Rico genomen door Amaury Rivera in 1988, waarin ook een vliegtuig en een ufo samen te zien zijn… al bleken het later schaalmodellen te zijn die met ‘onzichtbare’ draad aan de takken van de bomen vastzaten. Hij nam de proef op de som en probeerde het beeld van de diamantvormige ufo na te maken door een zilverkleurige kersster voor het raam van zijn appartement te hangen. Van Utrecht licht toe hoe hij op het idee kwam en hoe zijn replica van de scène tot stand kwam:

Er zijn verschillende kerststerren met zilveren glitters te koop. Die ruwe textuur in combinatie met het hoge reflectievermogen van het zilverdeeltje zorgt ervoor dat invallend zonlicht in verschillende richtingen wordt verstrooid, waardoor het oppervlak er helder en tegelijk diffuus uitziet. Wanneer een dergelijk voorwerp in een gelijkmatig verlichte hemel wordt geplaatst, lijkt het alsof het verder van de camera is verwijderd dan het in werkelijkheid is.”

“De foto laat zien hoe de ster eruit ziet wanneer hij is opgehangen aan een visdraad die ik aan de gordijnrail voor mijn (gesloten) raam heb bevestigd. Merk op hoe de diffuse reflectie van de zilveren glitters in de verf de ‘armen’ van de ster bijna onzichtbaar maken als je ze vanuit de juiste hoek fotografeert. Merk ook op dat, hoewel de ster zich op precies dezelfde afstand van de camera bevindt als de bladeren van de Monstera plant rechts, de beelden de indruk wekken dat de ster verder weg is.”

Wim van Utrecht’s theorie is overtuigend en veruit de best onderbouwende verklaring van hoe een nepbeeld zou gemaakt kunnen zijn.

Links de Rivera-nep-ufo uit 1988, in het midden de Calvine-ufo recreatie en rechts de gebruikte kerstecoratie Bron: Wim van Utrecht

Als het dan toch om een echt onbekend vliegend object op grote schaal zou gaan, is de vraag natuurlijk wie begin augustus 1990 met een onbekend ruitvormig vaartuig de Schotste hooglanden verkende. Hoe graag velen het ook zouden willen, gaat het waarschijnlijk niet om bezoekers van een ander sterrenstelsel, maar om onze eigen geheime vooraanstaande technologie.

De ufo van Calvine zou dan een ultra-geheim experimenteel Amerikaans vliegtuig kunnen zijn. Steevast wordt door de “gelovigen” verwezen naar de beruchte “Aurora”, een hypersonisch spionagevliegtuig dat ongelofelijke snelheden kan bereiken. Hoewel er nooit enig tastbaar bewijs is geleverd dat dit geluidloze toestel ooit is gebouwd of heeft rondgevlogen, zijn er sinds midden de jaren 1980 talrijke onverklaarbare waarnemingen en incidenten geweest in de VS en Europa die deze mythe hebben gevoed.

Indien het effectief om geheime Amerikaanse technologie ging, zo luidt de redenering, is het geen wonder dat het Calvine ufo-incident door het bevriende Verenigde Koninkrijk snel in de doofpot werd gestoken en nog tientallen jaren geheim zal worden gehouden. Al lijkt het er op dat wij in deze zaak toch van een koude ker(st)mis zullen terugkomen.

Zoals vaak in tot de verbeelding sprekende en grondig onderzochte verhalen van ufo-waarnemingen, is er ook ivoor het Calvine-incident te weinig hard bewijsmateriaal om hypotheses over de aard van de objecten te bevestigen of uit te sluiten. Pas wanneer de oorspronkelijke getuigen zich kenbaar maken of de zes originele foto’s uit 1990 worden vrijgegeven, zullen wij dichter bij de waarheid komen. Nog even geduld dus… misschien wel tot in 2076.

– Laatste update: 27/08/2022 –

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te bezoeken, aanvaard je onze cookies en privacy voorwaarden.  Meer weten