Buitengewone beweringen vereisen uitzonderlijk bewijs. Dit geldt ook voor de aanwezigheid van buitenaardsen op onze planeet dat voor eens en voor altijd bewezen kan worden met fysiek materiaal zoals exotische brokstukken van ufo’s of stoffelijke resten die niet van deze wereld zijn. Toen het gemummificeerde skelet van de piepkleine ‘alien’ Ata in 2003 werd ontdekt in een Chileense spookstad, leek dit langverwachte bewijs eindelijk geleverd te zullen worden. Een reconstructie van 15 jaar controverse en onderzoek naar de ‘Humanoïde van Atacama’.
Het mysterieuze geraamte, gevonden in de Atacama-woestijn in Chili, is het meest beroemde van de vermeende buitenaardse skeletten. De ware aard van het vijftien centimeter lange wezen met een langwerpige, spitse schedel en schuine oogkassen en met twee ribben minder dan een standaardmens, is lang een raadsel gebleven. Na decennia van fascinatie en speculatie, is het mysterie van ‘Ata de alien’ opgehelderd met behulp van onbetwistbare DNA-analyses.
Het verhaal en de hype rond het ‘buitenaardse’ wezentje Ata
In 2003 vond schattenjager Oscar Muño het vreemde kleine skelet gewikkeld in een witte doek in een kerk in het verlaten Chileense mijnstadje La Noria in de Atacama-woestijn. De vondst werd toen omschreven als “een wezen met harde tanden, een uitpuilend hoofd met een bijzonder vreemde uitstulping bovenaan, een geschubd lichaam dat donker van kleur is, en met negen ribben in tegenstelling tot mensen”.
Door de enorme belangstelling veranderde het skelet een paar keer van eigenaar voordat het in Spanje terecht kwam. Het was zakenman Ramón Navia-Osorio, hoofd van het Instituut voor Exobiologisch Onderzoek en Studie, die het ‘buitenaardse’ geraamte uiteindelijk kon verwerven. Navia-Osorio gaf het wezen de naam “Ata” – naar de Atacama-woestijn waar het gevonden was – en liet het wetenschappelijk onderzoeken in opdracht van zijn ufo-onderzoeksgroep.
De foto’s van de vondst zorgden jarenlang voor heel wat sensatie en fascinatie. Enkele ufo-onderzoekers, onder wie de befaamde Dr. Steven Greer, sprongen op de kar en geloofden stellig dat het om een buitenaards wezen ging. De “Humanoïde van Atacama” kreeg zelfs een hoofdrol in zijn film Sirius uit 2013. In de documentaire werd een DNA-analyse aangehaald die uitwees dat een klein deeltje van het genetische materiaal van het vijftien centimer lange geraamte “van onbekende oorsprong” was.
In 2017 werden de bevindingen van het onderzoek van Navia-Osorio vrijgegeven. De vier artsen die de mini-mumie onderzochten, concludeerden dat het niet om een vervalsing ging, maar een echt skelet… van een menselijke foetus:
“Het is een gemummificeerd lichaam met alle typische kenmerken van een foetus. Het lichaam vertoont alle structuren en anatomische verbindingen die normaal zijn voor het hoofd, de romp en de ledematen. Alles welbeschouwd, laten de verhoudingen van de anatomische structuren ons toe om zonder twijfel te verklaren dat dit een gemummificeerde menselijke foetus is.”
Zaak gesloten? Natuurlijk niet, want de ‘believers’ drongen aan op meer onderzoek.
Het meisje van La Noria
In 2018 werd een nieuwe DNA-analyse op Ata uitgevoerd en stelde men ongewone mutaties vast die duiden op dwerggroei en scoliose. De bevindingen werden in het vakblad Genome Research gepubliceerd. Volgens Garry Nolan, professor in de microbiologie en immunologie aan de Stanford University School of Medicine, werden mutaties vastgesteld in zeven genen die hebben bijgedragen aan Ata’s verschillende botafwijkingen, gezichtsmisvormingen en het ontbreken van ribben. Hij concludeert dat deze vrouwelijke baby in de jaren 1970 met ernstige dwerggroei geboren werd en kort daarna overleed.
Ata is dus een menselijk meisje. De baby werd naast de kerk van La Noria met zorg en liefde begraven, gewikkeld in een witte doek met een paars lint. Gezien zij 50 jaar geleden stierf, bestaat er nog een kans dat haar ouders in leven zijn. Het moet voor hen onmenselijk pijnlijk zijn geweest dat hun doodgeboren dochtertje werd opgegraven en jarenlang als het ultieme bewijs voor buitenaards leven werd opgevoerd. De Chileense autoriteiten willen dan ook de familie van ‘het meisje van La Noria’ opsporen en haar in haar thuisland laten begraven, waar zij eindelijk in vrede kan rusten.
